پرستار کودک و کمکهای پرستار به کودک براى داشتن رفتار مناسب :یکى از معمولیترین چالشهایى که پرستار کودک با آن مواجه مى شود رسیدگى به رفتارهاى نامناسب است. این رفتارها، گاهى اوقات، به نوعى از همه  بچه ها سر مى زند. کودکان غالبا نیاز به کمک دارند تا کنترل بر رفتار و ابراز احساسات و منظورشان را یاد بگیرند. یکى از مسئولیتهاى شما به عنوان پرستار کودک تلاش در جهت جلوگیرى از این رفتارها و برخورد مناسب با آنهاست.

بچه ها به دلائل متعددى بدرفتارى مى کنند. برخى از رایجترین آنها به شرح زیر هستند:

• تقلید از رفتار والدین، خواهران و برادران و نیز دوستان
• احساس حسادت یا رقابت با یکى از خواهران یا برادران
• به چالش کشیدن محدودیتها
• اثبات و دفاع از استقلال خود
• خستگى، نا امیدى، گرسنگى یا ترس
• نیاز به توجه
• خستگى و کسالت روحى
• تکرار رفتارى که قبلا بابت آن تحسین شده یا امتیاز گرفته اند

یکی از رفتار های پرستار کودک و کمکهای پرستار به کودک تشویق کردن رفتار مثبت کودک

غالبا شما مى توانید با برنامه ریزى قبلى و استفاده از بازخورد مثبت و پیش قدم شدن، رفتارهاى مثبت کودکان را تشویق و از بدرفتارى آنها پیشگیرى کنید. در اینجا چند نکته ویژه ارائه مى شوند که شما مى توانید از آنها براى ارتقاء رفتار مثبت در کودکان استفاده کنید:

• به بچه ها نشان دهید که متوجه رفتار خوبشان هستید. آنهابه تقویت مثبت و تأیید از جانب شما به خوبى واکنش نشان مى دهند.
• از همان ابتدا که کار پرستارى را شروع مى کنید، قوانین، مرزها و محدودیتها را مشخص نمایید. اگر بچه ها پیشاپیش از مرزها و انتظارات شما  آگاه باشند، زیاد نگران و ناراحت نمى شوند.
• انتظارات خود را از ابتدا مطرح کنید.
• قوانین اضافه یا غیر ضرورى براى بچه ها تعیین نکنید.

• انتظارات شما باید واقعى و مناسب سن آنهاباشد. بچه ها به هر حال بچه هستند.

• پیشاپیش یک برنامه زمانى تهیه کنید به طوریکه انعطاف پذیر باشد و بتوانید گاهى فعالیتهاى فیزیکى بچه ها را جایگزین رفتارهاى آرام و بى سر و صدایشان کنید (و برعکس).
• تا جاى ممکن برنامه ها و روند فعالیتهاى روزمره را دنبال کنید. براى مثال، شام را در زمان مقرر به بچه ها بدهید، ازآنها بخواهید تکالیف و کارهاى معمولشان را انجام دهند و اجازه دهید تا پس از اتمام تکالیفشان مشغول بازیهاى ویدئویى یا کامپیوترى شوند، البته اگر همیشه این کارها را طبق دستور العمل والدین انجام مى دهند.
• چیزهایى را که نباید در دسترسشان باشند یا برایشان محدودیتى اعمال شده است، در دسترس و جلوى چشمشان نگذارید.

• منصف باشید. بین بچه ها تبعیض قائل نشوید.

• اگر قرار است تغییرى در فعالیتى ایجاد شود، پیشاپیش آنهارا مطلع کنید.  پذیرش اینگونه تغییرات براى بسیارى از بچه ها دشوار است، بالاخص اگر مواردى باشند که خوشایندشان نیستند. براى مثال، اگر وقت خواب نزدیک است، به آنها بگویید: ”پانزده دقیقه دیگر، وقت خواب است.“
• سعى کنید شرایط را براى آنهاخوشایند کنید. مثبت و مشوق باشید. بچه ها رفتار شما را دنبال مى کنند.

اصلاح رفتار بد کودک بدون انتقاد و ایراد

وقتى بچه ها مرتکب رفتار نامناسبى می شوند، تردید نداشته باشید که مى دانند شما از آن رفتار ناراحت مى شوید و نه از خود بچه ها. آنها باید بدانند که تحت هر شرایطى دوستشان دارید حتى اگر رفتار خوبى نداشته باشند. وقتى به یک رفتار بد واکنش نشان مى دهید، بازخورد مثبتى داشته باشید و محترمانه و به شکلى مثبت از آنها بخواهید تا دست از آن رفتار برداشته یا اصلاحش کنند. پرستار کودک هرگز و هرگز نباید بچه را تکان دهد، او را بزند، تنبیه کند، در اتاقى حبس کند یا مسخره کند.

هنگام بد رفتارى کودک، شما به عنوان پرستارش، سه گزینه دارید:

• هیچ کارى نکنید
• چیزى بگویید
• از لحاظ فیزیکى کارى انجام دهید

هر یک از این سه گزینه در موقعیتهاى گوناگون بهترین نتیجه را در بر دارند.

هیچ کارى نکنید. رفتار بد کودک را ندیده بگیرید البته اگر این چشم پوشی خطرى به همراه نداشته باشد. این کار زمانى مناسب است که کودک مى خواهد توجه شما را بخود جلب کند. براى مثال، اگر با جیغ و گریه و فریاد قشقرق به راه می اندازد اما به خودش آسیبى نمى رساند، نادیده اش بگیرید.

چیزى بگویید. به او بگویید چه کارى را انجام دهد و چه کارى را انجام ندهد. این کار بیشترین مشکلات رایج در امر پرستاری از کودک را برطرف مى کند.

• آرام و خونسرد باشید و تن صدایتان هم خنثى باشد حتى اگر کودک در حال جیغ کشیدن است. داد زدن شما فقط شرایط را بدتر مى کند.
• به کودک توضیح دهید که چرا رفتارش نامناسب است.
• یک جایگزین مناسب پیشنهاد کنید. اگر کودک واقعا مى خواد مشغول بازى ویدئویى شود اما اجازه ندارد، به او پیشنهاد یک بازى دیگر بدهید.
• از عبارت ”وقتى … آن وقت“ استفاده کنید. براى مثال، ”وقتى اسباب بازیهایت را جمع کردى، آن وقت مى توانى کتاب بخوانى.“

از لحاظ فیزیکى کارى انجام دهید.

عملى انجام دهید که رفتار بد کودک را متوقف کند.

• اگر بچه در حال صدمه زدن به بدن خودش یا دیگران است، بیدرنگ او را متوقف کنید. اگر سعى دارد شما را بزند، با ملایمت اما قاطعانه دستش را بگیرید و بگویید: “اجازه نمى دهم من را بزنى. اگر از دستم عصبانى هستى، حرف بزن و بگو.”
• تغییر مکان دهید. براى مثال، اگر کودک گریه مى کند و مى گوید که نمى تواند با تخته اسکیتش بازى کند، سعى کنید او را به داخل خانه بیاورید.
• از لحاظ فیزیکى، موقعیت را تغییر دهید. اگر بچه مى خواهد اسباب بازى پرت کند، آن را برداشته و از محل خارج کنید. حواس او را به یک اسباب بازى یا چیزى دیگر جلب کنید (بالاخص نوپایان).

پیامدها رفتار های پرستار کودک و کمکهای پرستار به کودک 

اقدام به کارهاى مناسب براى تقویت رفتار مثبت و نیز اقدام در برابر بد رفتارى کودکان، در بیشتر موقعیتها مؤثر هستند. گاهى اوقات شما باید از پیامدها استفاده کنید تا مطمئن شوید که بچه ها از قوانین پیروى مى کنند. در بیشتر موارد، هنگام مصاحبه با والدین در مى یابید که باید از چه پیامدهایى استفاده کنید. در برخى موارد، ممکن است خود شما متوجه شوید که استفاده از چه پیامدى براى اعمال قوانین مؤثر است:

به طور کلى، پیامدها باید به ترتیب زیر مورد استفاده قرار بگیرند:

پیامدهاى طبیعى

پیامدهاى طبیعى، نتایج طبیعى یک عمل هستند. براى مثال، به کودک کمى کیک داده اید و به او گفته اید: “پشت میز بنشین و کیک را بخور وگرنه روى زمین مى افتد و گربه آن را خواهد خورد و دیگر کیک نداری.” اگر کودک میز را ترک کند و کیک روى زمین بیفتد، پیامد طبیعى این است که گربه اش کیک را مى خورد. در صورتى از پیامدهاى طبیعى استفاده کنید که بیخطر باشند و مطمئن هستید که بچه ها پیشاپیش از آنها آگاه هستند.

پیامدهاى منطقى

پیامدهاى منطقى نتایجى هستند که ارتباطى تنگاتنگ با یک عمل دارند. براى مثال، خواهر بزرگتر بلوک هاى خانه سازى برادر کوچکش را که در حال بازى با آنها است به هم مى ریزد و بازى او را خراب مى کند. از او بخواهید که به برادرش کمک کند تا دوباره خانه را بسازد. استفاده از این نوع پیامد فقط زمانى مؤثر است که نوعى بد رفتارى رخ داده باشد.

محروم سازى

محروم سازى براى بچه هاى مدرسه اى یا پیش دبستانى کارآیى دارد نه براى نوپایان. کودک قانونى را که برایش توضیح  داده اید زیر پا مى گذارد. به او اجازه ندهید کارى را که دوست دارد انجام دهد، کارى مثل تماشاى تلوزیون یا بازیهاى ویدئویى.

ایجاد وقفه

ایجاد وقفه پیامدى است با این معنا: کودک را از یک موقعیت خارج کرده و او را براى مدتى کوتاه در یک مکان ساکت قرار دهید. مکانى را انتخاب کنید که مطمئن هستید مى توانید از آنجا و در تمام اوقات او را ببینید یا صدایش را بشنوید. این روش براى نوپایانِ تقریبا بزرگتر و پیش دبستانى هاى بسیار شلوغ و سرشار از شیطنت مؤثر است اما نباید به شکلى مفرط از آن استفاده کنید. به ازاى هر یک سال از سن کودک، یک دقیقه او را در یک مکان آرام قرار دهید. براى مثال، یک کودک چهار ساله باید چهار دقیقه در یک جاى آرام بماند و نه بیشتر.

کج خلقى

کج خلقى نوعى طوفان ناگهانى رفتارى است: ناله کردن، گریه کردن، جیغ زدن، لگد زدن، مشت زدن و حبس کردن نفس. این نوع از رفتارها در کودکان پیش دبستانى و نوپایان متداول است زیرا مى خواهند کنترل زندگى خود را در دست بگیرند. بچه ها در این سن از مهارتهاى گفتارى براى بیان احساسات خود برخوردار نیستند و حس نا امیدى یا خشم خود را با کج خلقى نشان مى دهند. هنگامى که کودک خسته، گرسنه یا ناراحت است و تلاش دارد تا توجه شما را به خود جلب کند از کج خلقى بهره مى برد.

 

هرگز کودکان را تکان ندهید!(پرستار کودک و کمکهای پرستار به کودک )

تکان دادن شدید بچه ها در هنگام خشم یا ناراحتى مى تواند موجب آسیبهاى بسیار جدى یا مرگ آنها بشود. براى مثال، سر شیر خوارگان سنگین اما ماهیچه هاى گردنشان ضعیف است. اگر او را با شدت تکان دهید، سر به جلو و عقب حرکت کرده و آسیبهایى جبران ناپذیر مى بیند.تکان دادن بچه ها منجر به مشکلاتى از قبیل آسیبهاى مغزى تا مرگ مى شود. به یاد داشته باشید که میزان خشم یا ناراحتى شما هر چه که باشد حق ندارید کودک یا طفل شیر خوار را تکان دهید.

 

راههایى براى پیشگیرى از کج خلقى بچه ها و پرستار کودک و کمکهای پرستار به کودک

• انعطاف پذیر باشید.
• به بچه هایى که پرستاریشان به عهده شماست توجه مثبت داشته باشید.
• مطمئن شوید که به حد کافى بازى مى کنند و فعالیت فیزیکى دارند.
• نگذارید تا بیش از حد گرسنه یا خسته شوند.

• به آنها کمک کنید تا مدیریت خشمشان را یاد بگیرند.

• به آنها اجازه دهید تا انتخاب کنند و کنترل انتخابشان را تا حدى در اختیار داشته باشند.
• قبل از اینکه کج خلقیشان به بالاترین حد برسد، با انجام کارى حواسشان را پرت کنید.
• قوانین اصولى و واضحى را مشخص و از آنها پیروى کنید. بچه ها این امر را مى فهمند.
• اشیاء یا وسائل ممنوع را از دید آنها پنهان کنید تا در حین بدخلقى آسیبى به خودشان نرسانند.
• اسباب بازى یا بازى هاى بچه ها باید مناسب سنشان باشد.

کارهایى که پرستار کودک مى تواند هنگام بروز کج خلقى کودکان انجام دهد:

• خونسردى خود را حفظ کنید. بچه ها حفظ خونسردى را از شما یاد مى گیرند.
• هر جا که ممکن است، بدخلقى آنها را نادیده بگیرید. مراقب باشید که به خودشان یا دیگران آسیبى نرسانند.
• به صحبت کودکان گوشدهید و سعى کنید بفهمید که علت ناراحتیشان چیست.
• تشویقشان کنید تا احساسات خود را به زبان بیاورند.

• به وضوح و با حفظ آرامش، قوانین را اجرا کنید.

• به آنهااجازه دهید تا بین دو گزینه، دست به انتخاب بزنند.
• در زمان کج خلقی، وقفه اى ایجاد کنید. براى مثال همراه با کودک مشغول فعالیتى دیگر شوید یا به محلى دیگر بروید.
• در صورت لزوم، کودک را به جاى دیگرى منتقل کنید و براى چند دقیقه (مطابق با سن) او را تنها بگذارید اما کاملا مراقبش باشید.

پس از اتمام کج خلقى، کودک را بابت کنترل احساساتش تشویق و تحسین کنید. شما به عنوان پرستار کودک باید درک کنید که بچه ها مجاز به ابراز احساساتشان هستند، حتى خشم، اما بدخلقىِ ناشى از خشم براى خودِ کودکان مفید نیست. احساسات قوى دلیل خوبى براى بد رفتارى نیستند.

پرستار کودک و کمکهای پرستار به کودک

وقتى بچه هاى بزرگتر خشمگین هستند، در را به هم مى کوبند یا به آن لگد مى زنند. بچه هاى دبستانى آنقدر بزرگ هستند که منظورشان را با بدخلقى بیان نکنند. اگر یک کودک دبستانى دچار کج خلقى شد، به او زمان بدهید تا خودش را کنترل کند و سپس تلاش کنید تا بفهمید چرا احساس کرده است که بدخلقیش کار درستى بوده است.

درباره بد خلقى کودکى که به مدرسه مى رود گزارشى تهیه کنید و هنگام بازگشت والدینش آن را در اختیارشان بگذارید.

شرکت خدماتی مراقبتی شکوفایی با دو شعبه در شیراز -  ارائه کلیه خدمات نظافتی و پرستاری در تمامی مناطق شهر شیراز

شماره ی ثبت 19349 / با مجوز رسمی و تحت پوشش اتحادیه

با قریب از 15سال سابقه کاری با کادری مجرب

شرکت خدماتی نظافتی شکوفایی شیراز با خدماتی نظیر:

کلیه خدمات نظافتی منزل - نظافت آپارتمان ها - نظافت مجتمع های مسکونی - نظافت راه پله ها - خانه تکانی و ...نظافت شرکت ها - ادارات - فروشگاه ها و ...نگهداری و مراقبت از کودک به صورت نیمه وقت و شبانه روزیپرستاری و مراقبت از سالمند به صورت نیمه وقت و شبانه روزی تمامی امور منزل اعزام مراقب به بیمارستان ومنزل و محل کار

کلیه ی نیروهای اعزامی این شرکت تحت پوشش بیمه حوادث می باشند

شعبه 1 : شیراز ، شهرک گلستان ، فلکه ی دوم ، جنب بانک صادرات ، ورودی آپادانا

تلفن : 07136204302 - 07136222100

همراه : 09170227071 - 09300027071

شعبه 2 : شیراز ، ملاصدرا ، نبش کوچه 4 ، طبقه ی چهارم مجتمع پزشکی ملاصدرا

تلفن : 07136472790 - 07136472795

همراه : 09304995570 – 09039407071

شماره ارسال پیام کوتاه به صورت شبانه روزی : 30003405000051

پشتیبانی از طریق واتس اپ و تلگرام : 09303008829

  آدرس سایت شرکت خدماتی مراقبتی شکوفایی شیراز : www.shekoufaei.com

https://www.instagram.com/shekufaee/

6 نکته تربیتی که هر پرستار کودکی باید بداند

نکات تربیتی که پرستار کودک باید بداند ما هر سال در مورد کودکان و ذهن آنها بیشتر می آموزیم و این شامل مواردی مانند بهترین تربیت آنها نیز می شود. مکتب تربیت مثبت ریشه در کار روانشناسان قرن نوزدهم و بیستم مانند آلفرد آدلر دارد که مجموعه عقایدی را مطرح ساخت و رودولف دریکورس که کار آدلر را گسترش داد و آن را در رفتار کودکان به کار برد.

به طور گسترده این نظریات بیان می دارند که بهترین راه برای پیشبرد فرزندتان و بهترین راه برای آماده سازی آنها برای بزرگسالی تأکید بر کارهای مثبت آنها به جای منفی است. با این نکته که این رفتار خوب یا بد است، نه اینکه به کودک برچسب خوب یا بد داد، می توانید به کودک کمک کنید تا درست را از اشتباه تشخیص دهد.

سرزنش و با خشونت رفتار کردن

پرستار کودک بودن به معنای استفاده از روش تربیتی مثبت است. هنگام پرستاری از کودک، مهم نیست که کودک چند سال سن دارد، بلکه باید به یاد داشته باشید که به سیستم های تقویت و تنبیهی پایبند باشید که بر دستورالعمل رفتار تأکید می کنند، نه تنبیه. در اینجا چند نکته را برای روشن شدن موضوع بیان نموده ایم:

یکی از  نکات تربیتی که پرستار کودک باید بداند این است که روی رفتار متمرکز شوید

این یک اصل است که شما همیشه باید به یاد داشته باشید که تمرکز تربیتی خود را بر روی رفتار نگه دارید، نه کودکان. به عنوان مثال، اگر اسباب بازی ها باعث ایجاد مشکل شده اند و کودکان بر سر اسباب بازی ها با همدیگر دعوا می کنند، غر غر نکنید و بر سر بچه ها داد و فریاد نکنید که حریص یا ناعادلانه رفتار می کنند. در عوض، اسباب بازی ها را برای مدتی از صحنه خارج کنید و توضیح دهید که اکنون آنها واقعا کار درستی انجام نمی دهند. دعوا مشکل است و تمرکز شما باید روی آن باشد.

یکی دیگر از نکات تربیتی که پرستار کودک باید بداند آرامش خود را حفظ کنید

یک نفس عمیق بکشید. این کار را سه یا ده بار برای حفظ آرامش خود انجام دهید. برخورد با خشم، دعوا یا رفتار بد مکرر می تواند طاقت فرسا باشد و این تخلیه عاطفی می تواند شما را آشفته و عصبانی کند. به عبارت دیگر، ابتدا کودک را عصبانی می کند و باعث می شود در مقابل فریاد شما فریاد بزند.

قبل از اقدام به انجام هرگونه اقدامات تربیتی، به خودتان توجه کنید: آیا عصبانی هستید؟ آیا خسته اید؟ آیا گرسنه اید؟ آیا استرس دارید؟ قبل از گفتگو با کودک درمورد رفتار و تنبیه متعاقب آن، با احساس خود در مورد مشکل کار کنید، مهم نیست که چقدر ناراحت هستید. وقتی آرام هستید، می توانید با دقت بیشتری وضعیت را قضاوت کرده و مکالمات پیش رو را هدایت کنید. اگر کودک را عصبانی و آماده انفجار کنید، فقط به آنها آموزش می دهید که فریاد خشم اجتناب ناپذیر و مجاز است.

در مورد رفتارهای خاص قاطع باشید 

بعضی موارد مانند برنامه حمام کردن کودک، زمان خواب کودک و غیره غیرقابل مذاکره است .در مورد انتظارات خود در این موارد کاملا واضح عمل کنید و در هنگام انجام این برنامه ها تحسین و اظهار نظرهای مثبت ارائه دهید. این یک روش عالی برای ایجاد روتین سالم و آموزش به کودکان است که بدانند رفتارهای خوب آن ها با تشویق و تشکر از آنها همراه است. شما نمی خواهید چیزهای اصلی مانند خواب به یک نبرد تبدیل شوند.

ب کودک رشوه ندهید

رشوه دادن به کودکان راهی مطمئن برای ارسال پیام اشتباه درباره رفتار و پاداش است. رشوه چه اسباب بازی، رفتار یا اجازه انجام فعالیت خاصی باشد راهی برای گفتن این حقیقت است که کودک لازم نیست کار خوبی داشته باشد و به محض اینکه به اندازه کافی شما را تحریک و عصبانی کرد، شروع به رشوه دادن کنید که به دلایل زیادی بد است. این امر باعث می شود که بچه ها در معرض فشار قرار بگیرند و آنها را به ماشین های نیاز تبدیل کند و اساس تصمیمات رفتاری را بر مبنای بازپرداخت های احتمالی قرار دهد. همچنین به آنها می آموزد که پیشروی در جهان صرفا این مسئله است که شما را به موقعیتی سوق می دهد که کسی به شما پاداش دهد تا از بد بودن خود جلوگیری کنید. رشوه به جای تشویق کارهای نیک، صرفا موارد بد را ترغیب می کند.

رفتار های مثبت ها را تحسین و تشویق کنید

رفتار مثبت را تحسین و تشویق کنید. وقتی کودک اتاق خود را تمیز کرد، با بقیه خوب بازی کرد، نمرات خوبی بدست آورد و غیره به آنها بگویید که عملکرد خوبی داشته اند و به آنها افتخار می کنید. خیلی مهم است که از این روش برای تمرکز بر روی کار های خوب استفاده کنید و در عین حال چیزهای بد را نادیده بگیرید. وقتی کودکان رفتار غلطی دارند، اغلب به این دلیل است که آنها جلب توجه شما را می خواهند، و هنوز در حال یادگیری چگونگی دریافت آن هستند.اگر آنها برای جلب توجه شما خرابکاری می کنند یا فریاد می زنند یا گریه می کنند، چشم خود را ببندید و این سیگنال را ارسال کنید که چنین رفتاری مؤثر نخواهد بود.  و زمانی که کودک با شما مودبانه برخورد می کند، به خاطر مهارت های ارتباطی او را تحسین کنید.

مقاوم باشید

اگر فکر می کنید بزرگسالان از تناقض در روابط متنفر هستند، تصور کنید که اینکار چه کاری می تواند با ذهن در حال رشد کودک انجام دهد. به عنوان یک پرستار کودک، تعیین معیارهای تربیتی مختلف برای فرزندان در روش تربیتی شما براساس میل و نگرش شخصی خودتان ناعادلانه و گیج کننده است. برای مثال، فقط گاهی اوقات رفتار مثبت را ستایش نکنید، بلکه همیشه او را بخاطر رفتار خوبش تحسین و تمجید کنید. اینکه یک روز حرف شنوی او را تشویق کنید و روز بعد رشوه بدهید، روش اشتباهی است. بخش عظیمی از تربیت مثبت شامل یک رویکرد طولانی مدت در مورد مراقبت و آموزش به کودکان می شود که یاد بگیرند به مرور زمان چگونه رفتار کنند، نه اینکه فقط در یک لحظه چگونه رفتار کنند. با ارائه یک چارچوب پایدار، می توانید به آنها کمک کنید عادات خوب را رشد داده و در بزرگسالی جوان سالمی باشند.

شرکت خدماتی شکوفایی با15 سال سابقه درخشان در خدمت همشهریان عزیز شیرازی می باشدانجام امور منزل و آشپزی، نظافت منزل و ادارات، نگهداری از سالمند سالم، پوشکی و لگنی،مراقبت از کودک دلبندتان را به نیروهای آموزش دیده ی ما بسپاریدکلیه نیروهای اعزامی این شرکت بیمه حوادث میباشند.
آدرس: شعبه شهرک گلستان فلکه دوم جنب بانک صادرات ورودی آپادانا
تلفن تماس:36222100و36204302
همراه:09300027071و09170227071و09020027071
شعبه ملاصدرا :نبش کوچه 4 مجتمع پزشکی ملاصدرا طبقه چهارم
تلفن :07136472790
همراه : 09304995570و 36472795 و 09039407071
30003405000051شماره ارسال پیام کوتاه بصورت شبانه روزی در خدمت همشهریان می باشد
پشتیبانی از طریق واتس آپ و تلگرام :09303008829

https://shekoufaei.com/weblog/training/babysitter/6-discipline-tricks-every-nanny-should-know/

چه طور می توانید با پرستار کودک خود به طور جدی تبادل نظر کنید؟ و چرا به تبادل نظر جدی با پرستار کودک خود احتیاج دارید؟ شاید تا به حال تجربه ی استخدام پرستار کودک برای فرزند خود را داشته اید و یا این که در این مورد از اطرافیان خود  چیزهایی شنیده باشید. به طور معمول پرستار کودک به خوبی می توانند به شما در مراقبت از فرزندتان کمک کند، اما در مواردی هم ممکن است که نارضایتی هایی از طرف شما در مورد کار او وجود داشته باشد. ما در این متن در مورد این موضوع با شما حرف خواهیم زد.

با توجه به این که در مواردی می توان دید که بعضی از پرستاران کودک به خوبی به وظایف خود عمل نمی کنند و شما می خواهید تا در این مورد با آن ها یک بحث جدی داشته باشید. باید بدانید که صحبت با پرستار کودک و در خواست از او در جهت تغییر روش کار های اتخاذی هیچ مشکلی ندارد. شما باید تنها به نکاتی در تعامل با پرستار کودک خود توجه داشته باشید تا بتوانید به بهترین نحو به مدیریت ارتباط خود با پرستار و هم چنین بهبود مراقبت از کودک خود کمک کنید.

تبادل نظر جدی با پرستار کودک

باید بگوییم که شما به عنوان والدین کودک به طور معمول در مورد او نگران خواهید بود. شما بهتر از هر کسی می دانید که چه چیزی برای کودک شما مناسب تر است. شما به طور حتم خیلی بهتر می دانید که پرستار باید به چه نحو با کودک شما رفتار کند اما اگر در این راه مشکلی هم وجود داشته باشد می توانید با روشی متین و با راه کاری درست با پرستار تعامل کنید تا بهترین ها را برای کودک خود به همراه داشته باشید. خوب در این جا تعدادی نکات و روش های مختلف برای بهبود ارتباط شما با پرستار کودک بیان شده است که می توانید از آنها استفاده کنید. می توانید این متن را برای رفع هر گونه مشکل با پرستار کودک خود بخوانید تا به شما در دست یافتن به هدف تان که مواظبت از فرزندتان است کمک کند.

ارتباطات شفاف

در هر زمانی باید توجه داشته باشید که از هر گونه رفتار نا مناسب با پرستار کودک خود اجتناب ورزید. باید تا با یک ارتباط شفاف و صریح نسبت به حل هر گونه سو برداشتی تلاش نمایید. باید با پرستار کودک خود به طور شفاف در مورد هر گونه قانون و یا عادتی که در مورد نگه داری از کودک شما باید در نظر گرفته شود صحبت کنید. به طور حتم شما خیلی خوب با عادت های کودک خود آشنایی دارید و می توانید با ارتباط شفاف با پرستار کودک خود او را از عادت های کودکتان و یا قوانینی که باید مد نظر او باشد صحبت کنید.

باید بدانید که پرستار شما در ابتدای امر به طور طبیعی از نحوه ی رفتار شما با کودک آگاهی ندارد. او به عادت هایی که کودک شما دارد آگاه نیست. هم چنین او نمی داند که شما دوست دارید در خانه چه کار هایی انجام شود. یا این که هر چیزی در کجا باشد. به هر حال در محیط هر خانه ای ممکن است که قوانین و شیوه های متفاوتی در انجام امور در نظر گرفته شود.

با یک ارتباط شفاف می توانید برای آن ها روشن کنید که وظایف آن ها چیست و باید در زمانی که در خانه هستند در ارتباط با کودک شما به چه نکاتی در نگه داری بهتر از او توجه کنند. با یک ارتباط شفاف می توانید به آن چه برای کودک خود، برای تربیت بهتر او آرزو دارید، بسیار زود تر برسید. تجربه ها و کارهایی را که برای شما دارای اولویت است برای او بگویید.

تبادل نظر جدی با پرستار کودک

از او بخواهید تا در مورد هر کاری با توجه به اولویت آن اهمیت لازم را بدهد. به طور حتم با یک برنامه ریزی خوب شما قادر خواهید بود تا بسیار بهتر به اهداف خود در راه فراهم نمودن فضایی بهتر در خانه برای خود و کودک خود موفق شوید. اگر شما در مورد زمان خواب کودک و یا استفاده از تلویزیون و یا هر کار دیگری نظر خاصی دارید با او در میان بگذارید. به طور حتم یک ارتباط شفاف می توانید برای هر دوی شما بسیار بهتر باشد و می تواند شما را در راه بهبود کیفیت رسیدگی به فرزند شما کمک کند.

به یاد داشته باشید که هر دستوری را که شما به پرستار بدهید می تواند در مواقع خاصی به خوبی انجام نشود. آن هم به دلیل این است که پرستار ممکن است آن را فراموش کرده باشد. در هر حال تعامل و یاد آوری می تواند در هر زمان برای شما سود بخش باشد.

 

تبادل نظر جدی با پرستار کودک برای یادآوری وظایف

اگر شما دستورات خود را به طور سریع با او در میان بگذارید در حالی که دارید از در بیرون می روید، باید در این زمان با توجه به زمان کوتاهی که دارید مهم ترین مطالب را یاد آوری کنید. باید در این حالت تنها استاندارد هایی را که برای رشد و نگه داری از کودک خود در نظر دارید بیان کنید و از اضافه گویی در این مورد اجتناب ورزید.

می توانید در صورتی که برای شما سخت نیست به نوشتن دستورات خود بر روی یک برگه اقدام کنید تا به نحو بهتری بتوانید با ارائه ی آن به پرستار به او در  هر زمان کمک کنید تا به یاد آورد که کدام مطالب برای شما مهم تر است و باید به آن توجه بیشتری بشود. با این کار حتی می توانید دستورات خود را یک در میان با خط های سیاه و سفید جدا کنید تا او هم بهتر بتواند آن ها را از هم تمییز دهد. این شیوه به طور حتم به پرستار شما بیش از هر چیز دیگری در دست یافتن به دستورات شما و آگاهی از آن چه شما از او انتظار دارید کمک خواهد کرد.

انتظارات خود را مدیریت کنید

باید بدانید که پرستار کودک مانند خود شما نیست. او هیچ وقت مانند شما نخواهد شد. شما دارای تفاوت هایی هستید و برای همین باید انتظارات خود را از او محدود کنید. نمی توان بدون توجه به این امر و کنترل توقعات خود به نتیجه رسید. اگر شما انتظار دارید که پرستار کودک به طور هم زمان چندین کار را انجام بدهد ممکن است که این انتظار چندان هم درست نباشد. در زمانی که شما می خواهید پرستار نهار آماده کند، کودک را حمام دهد، لباس های نشسته را مدیریت کند، برای عصر به فکر راهی برای آماده کردن وسیله ای برای کودک باشد، ممکن است با بالا رفتن توقعات شما در نتیجه دچار سر خوردگی بشوید.

ممکن است پرستار در انجام تمام این کار ها برای شما توان لازم یا وقت لازم را نداشته باشد. به هر حال مدت زمانی که هر فرد در طول روز دارد محدود است و در این مدت می تواند مسئولیت های محدودی را با موفقیت به انجام برساند. برای همین در انتظارات خود از پرستار کودک خود واقع بین باشید. اولین وظیفه ی پرستار شما حفاظت از کودک شما است تا اتفاقی برای او نیفتد و در نبود شما در محیطی امن باشد. در این زمان باید پرستار توان و انرژی لازم را برای حفاظت از کودک شما با روحیه ای قوی و با حفظ سر حالی داشته باشد.

مدیریت انتظارات

به هر حال شما باید در هر زمان بدانید که در حالی که پرستار در حال انجام کار دیگری است در واقع دست او برای محافظت کامل از کودک شما بسته است. باید به پرستار خود مقداری آزادی عملکرد برای انجام کار هایی که ممکن است به طور غیر منتظره اتفاق بیفتند داده باشید. با این آزادی عمل، در حالی که شما دور از خانه هستید، می توانید مطمئن باشید که هر کسی به خوبی احساس رضایت می کند و زمان خوبی را سپری می نماید.

از سوی دیگر، نباید بعضی از انتظارات را نا دیده گرفت. بعضی از انتظارات شما در ارتباط با امنیت کودک شما به جا است و نباید در مورد آن ها هیچ گونه کوتاهی صورت پذیرد. با توجه به نیاز مندی های کودک شما، از لحاظ روحی و جسمی، شما باید به پرستار دستورات لازم را بدهید و در این زمینه توقع توجه، به آن دستورها را از سوی او داشته باشید. اما در نهایت اگر پرستاری در انجام وظایف پایه ی خود کوتاهی کند به طور حتم شما این حق را دارید که او را از کار معلق کنید.

تبادل نظر جدی با پرستار کودک در وضعیت های خاص

مانند هر گونه ارتباط دیگری می تواند در ارتباط ما با پرستار هم در زمان هایی عدم توافق در بعضی از زمینه ها دیده شود. در بعضی از مواقع می توان گفت که اگر پرستار شما به انتظارات شما توجه نکند در این زمینه اختلاف هایی بین شما به وجود خواهد آمد. اما اگر در این زمینه حساس و توجه کافی را داشته  باشید بسیاری از این اختلاف ها می تواند به خوبی حل شود. در این جا ما چند حالت و وضعیت که شما ممکن است خود را در ان احساس کنید، را بازگو می کنیم تا بتوانیم در این مورد بهتر برای شما توضیح بدهیم:

تبادل نظر جدی با پرستار کودک در هنگام شکستن قوانین

ممکن است پرستار شما به کودک شما غذایی را داده است که شما تاکید در عدم استفاده از ان داشته اید و یا این که برای او محصولات غذایی شیرین که شما او را از آن منع کرده بوید خریده است. ممکن است شما به او گفته باشید که حیوان های خانگی اجازه ی ورود به بخشی خاص را ندارند و یا این که نباید روی مبل بروند. به هر حال هر دلیلی می تواند در مواقع خاص وجود داشته باشد تا منجر شود شما از پرستار ناراحت شوید و فکر کنید که باید به او تذکر بدهید. برای این کار به نکات زیر توجه کنید:

مطمئن شوید که شما در زمانی با پرستار حرف می زنید که کار او تمام شده است. هم چنین در این زمان باید شما هم باید وقت کافی برای حرف زدن داشته باشید. در زمنی که عجله دارید و یا این که می خواهید از اتاق بیرون بروید نمی توان گفت که وقت مناسبی برای صحبت در مورد نارضایتی شما با پرستار می باشد. باید بدانید که کودک خود را باید به پرستار بسپارید. در صورتی که شما به احساسات پرستار هم توجه نداشته باشید شاید او در زمانی که شما نیستید روحیه ی کافی را برای محافظت از کودک شما نداشته باشد.

تبادل نظر جدی با پرستار کودک

برای این که با پرستار در مورد این گونه مسائل صحبت کنید مطمئن باشید که کودک شما نظاره گر نیست. شما نباید احترام کودک را نسبت به پرستار خودش خدشه دار کنید و یا این که کاری کنید که پرستار جلوی کودک احساس دست پاچگی و خجالت کند.

باید در ان زمان بدانید که مسئولیت ها را به خوبی تقسیم کنید. باید در طول صحبت خود به این مطلب هم اشاره کنید که شاید قبل از این در مورد اهمیت این موضوع به او تاکید لازم را نداشته اید. در این موقع باید باز هم در خواست خود را بیان کنید. می توانید بگویید که برای من به عنوان پدر یا مادر خیلی مهم است که فرزند کوچک من شیرینی نخورد. زیرا که برای دندان او ممکن است آسیبی داشته باشد یا سلامتی او را تحت تاثیر قرار دهد. هر مشکل دیگری را می توانید با ین شیوه به خوبی حل کنید.

باید در صحبت های خود از یک دید مثبت در بر خورد با او استفاده کنید. باید به او پیشنهاد هایی هم در مورد یافتن راه کارهایی دیگر بدهید. به عنوان مثال بگویید به جای شیرینی ها به کودک شما میوه بدهد. یا این که به جای اجازه دادن به او برای رفتن به بیرون، اسباب بازی ها را اماده کند تا کودک شما با آن ها سرگرم شود.

تبادل نظر جدی با پرستار کودک در هنگام عدم نیاز به او

ممکن است که مادربزرگ در حال آمدن به خانه باشد و شما دیگر نیازی به پرستار نداشته باشید. یا این که در هر صورت به این نتیجه رسیده باشید که شما با پرستار فعلی نمی توانید به خوبی هم کاری کنید. یا به هر دلیل دیگری که می خواهید تا به هم کاری خود با یک پرستار خاتمه دهید باید به نحو مناسبی نظر خود را به او منتقل کنید. البته شما نیازی ندارید تا با او در این مورد صحبت کنید و هر زمانی که بخواهید می توانید او را از کار منع کنید اما شما می توانید از راه بهتری هم وارد شوید:

اگر دلیل این که می خواهید دیگر پرستار کودک فعلی دیگر نیاید ربطی به عملکرد او ندارد، می توانید زمان خوبی را برای یک صحبت دوستانه با او انتخاب کنید و با او در مورد شرایط خود حرف بزنید. به او اجازه بدهید بداند که به عنوان مثال شما در شرایط بد مالی هستید و نمی توانید برای پرستار کودک هزینه کنید. برای همین می خواهید تا مدتی پرستار نداشته باشید. یا این که به او بگویید که فرزند بزرگ تر شما به سنی رسیده است که از برادر و یا خواهر کوچک تر خود مراقبت کند و برای همین دیگر نیازی به حضور پرستار درخانه نیست.

تبادل نظر جدی با پرستار کودک

شما هر دلیلی دارید را می توانید دوستانه با پرستار خود مطرح کنید و از او به دلیل خدماتی که انجام داده تشکر کنید. می توانید در این زمان به او هدیه ای هم یه نشان از تشکر از خدماتش بدهید یا بگویید که آمادگی دادن توصیه نامه به او را برای یافتن کار در جایی دیگر را دارید.

اما اگر تصمیم شما برای عدم استفاده از پرستار به دلیل عدم کار مناسب او یا بی توجهی او به وظایفش باشد، باز هم می توانید با یک صحبت کوتاه او را از تصمیم خود اگاه کنید. باید به او بگویید که از خدمات او برای خانواده ی خود قدردان هستید اما به نظر شما بین شما عدم توافق هایی وجود دارد که نمی تواند به سادگی حل شود. برای همین است که شما می خواهید از ادامه ی هم کاری با او خود داری کنید. اگر فکر می کنید که پرستار با دانستن دلیل تصمیم شما می تواند خود را عوض کند شاید بتوانید به او یک فرصت دیگر هم بدهید. اما در هر صورت شما هیچ وظیفه ای برای بیان دلیل کار خود به پرستار ندارید و می توانید هر گونه که صلاح می دانید عمل کنید.

تبادل نظر جدی با پرستار کودک به علت نادیده گرفتن خواسته های ما

یکی از دلایل اصلی کشمکش بین پرستار و والدین تفاوت در عقیده ها می باشد. این تفاوت در نحوه ی اداره ی امور و بر قرار کردن نظم در خانه است. اگر پرستار کودک شما اجازه ی بیرون ماندن از خانه را داده است، ممکن است که این برای شما خیلی سخت تمام شود. نمی توانید این کار او را تحمل کنید. برای همین در این جا باید به شما تاکید کنیم که باید در بیان قوانین خود در خانه خیلی شفاف باشید تا در این مورد مشکلی پیش نیاید.

شفاف بودن به پرستار کمک می کند تا بداند چرا باید کارها را آن طور که شما می خواهید انجام دهد. ممکن است باید بگویید که اگر کودک شما بیرون از خانه بماند ممکن است که مشکلاتی به وجود آید و به همین دلیل باید او را از بیرون ماندن برای زمان طولانی منع کند. یا هر دلیل دیگری را باید صریح به او منتقل کنید.

آیا پرستار کودک به خواسته های شما توجه دارد؟

اگر به نظر شما پرستار از نظر شما با کودک رفتار تندی دارد باید در این زمینه هم شفاف باشید. ممکن است فرزند شما از جنس کاملا متفاوتی باشد و با جنس اخلاق و رفتار با پرستار هم خوانی نداشته باشد. شاید پرستار نمی داند که شما چه طور با کودک خود تعامل می کنید. باید به او نحوه ی تعامل با فرزند خود را به آرامی و بدون این که مشکلی پیش آید بگویید. ممکن است که او نمی داند یا فراموش کرده است که شما چگونه با کودک خود رفتار می کردید و فقط برای تربیت او اقدام به برخورد تند و یا چنین رفتاری کرده باشد.

زمانی را به این اختصاص دهید که با کودک خود و پرستار او در کنار هم بنشینید. با هم در مورد انتظارات خود صحبت کنید. می توانید این انتظارات را نوشته و جایی برای این که هر کسی بتواند آن را ببینید و به خاطر داشته باشد آویزان کنید.

اگر هیچ یک از این ها جواب نداد و در صورت نیاز از پرستار بخواهید تا تنها در شرایط خاص نسبت به تادیب فرزند شما اقدام کند و هر گونه نکته ای را که لازم می داند در برگه ای بنویسد تا در زمانی که شما به خانه بر می گردید آن ها را ببینید و دستورات لازم را به او بدهید. هم چنین پرستار باید بداند که شما در مورد عواقب هر گونه رفتاری حساس هستید. در زمینه ی تعامل با فرزندتان و تادیب یا تربیت او باید یک فهم متقابل بین شما در زمینه ی رفتار با کودک وجود داشته باشد.

تبادل نظر جدی با پرستار کودک به علت نادیده گرفتن فرزند شما

ممکن است که پرستار شما در زمان هایی به خوبی به نگه داری و  مراقبت از کودک شما توجه نمی کند. می توان دید که بسیاری از والدین می گویند که پرستار کودک با بچه ها بازی نمی کند و یا این که به آن ها اهمیت نمی دهد. مشکل بزرگ تر این که تنها به نگاه کردن به تلویزیون و پیام دادن به دوستان خود می پردازد. اما در این زمان چه گونه می خواهید تا با او در مورد این مطلب صحبت کنید.

ممکن است که به دلیل این که کودکان شما بسیار شاهد استفاده ی شما از گوشی های همراه بوده اند نسبت به استفاده ی پرستاران خود از این گوشی ها حساس نباشند. یا این که آن را دارای اهمیت کافی برای گفتن به شما نمی دانند. می توانید در این مورد از کودکان خود پس از این که پرستار به خانه ی خود رفت سوال کنید.

پرستار کودک باید به فرزند شما توجه ویژه ای داشته باشد

می توانید بپرسید که پرستار چه میزان در خانه از گوشی خود استفاده می کند؟ اگر چه کودک شما نمی تواند به طور دقیق در مورد این مطلب حرف بزند اما شما می توانید در این زمینه اطلاعاتی را به دست اورید. می توانید در این مورد با پرستار هم صحبت کنید:

از پرستار در خواست کنید تا گوشی خود را در مکان خاصی در زمان انجام وظیفه ی خود قرار دهد. اگر گوشی او را در مکان مورد نظر ندیدید ممکن است که از آن در حین کار استفاده کرده است.

می توانید از او بخواهید تا کودکان تنها برای یک ساعت تلویزیون تماشا کنند. یا این که باید تلویزیون حتما در زمان کار او خاموش باشد. زیرا که ممکن است تنها راه این که بتوان پرستار را در انجام وظایف خود تشویق کرد خاموش کردن تلویزیون در زمان حضور او در خانه است.

به پرستار خود بگویید که نمی خواهید از آن خانواده ها باشید که تنها وقت خود را با دیدن تلویزیون سپری می کنند. نمی خواهید تا در خانواده ی شما افراد یکدیگر را نا دیده بگیرند، و تنها به تلویزیون خیره شوند. به او بگویید که می خواهید تا عادت ها و مهارت های سالم را در کودکان خود پرورش دهید.

پرستار شما صحبت های حساسی با کودکان دارد

برای کودک شما مهم است که خود را آرام حس کند. او باید خود را در پرسیدن از بزرگسالان راحت بببیند، خوشبختانه پرستار کودک شما در موقعیتی است که می تواند بسیاری از سوال های کودکان شما را با یک صحبت خوب و احساسی جواب دهد. اما اگر شما متوجه شدید که پرستار شما در تعامل با کودک از این رفتارها و گفتار های مناسب برای پاسخ دادن به او استفاده نمی کند می توانید خیلی سریع به او در این مورد تذکر لازم را بدهید. هم چنین در زمان هایی که صحبت از مسائل خاص است شاید شما بیشتر حساس باشید. شاید شما نخواهید پرستار در مورد موضوعات خاصی به سوالات کودکان شما جوب دهد.

اگر شما از آن دسته والدینی هستید که از می خواهید تا پرستار نظرات خود را در مورد مسائل خاص مانند سیاست و موارد مشابه به فرزندان انتقال ندهد و در پاسخ به سوال کودکان طفره برود، می توانید در این زمان هم به او یاد آوری های لازم در مورد این مطلب را بنمایید. می توانید در این زمان از او بخواهید تا در جواب سوالات کودکان در این زمینه ها، بگوید که پدر و مادر بهتر جواب این سوال ها را می دانند. در این حالت پرستار ها خودشان هم از جواب دادن به این گونه سوالات زیاد خوششان نمی آید و در صورتی که شما تذکر کافی را بدهید طبق آن عمل می کنند.

پرستار کودک باید لحن مناسبی داشته باشد

باید بگوییم که ارتباط و فهم درست یکدیگر می تواند به شما در فراهم نمودن محیطی بهتر برای کودک شما کمک کننده باشد.  اگر بین شما و پرستار در زمینه هایی تفاوت نظر وجود دارد می توانید با استفاده از روش های گفته شده در بالا آن ها را حل کنید. باید قبل از این که مشکلات ریز شما تبدیل به یک مسئله ی جدی شود نسبت به حل آن ها اقدام و به فراهم نمودن جوی آرام در خانه کمک کنید. باید اولویت های خود را به طور واضح برای پرستار روشن کنید. باید به تکرار این اولویت ها بپردازید و مطمئن شوید که پرستار شما هم با استفاده از ابزاری که در اختیار دارد به خوبی برای تربیت و نگه داری از فرزند شما تلاش می کند.

https://shekoufaei.com/weblog/difficult-conversations-with-your-babysitter/

 

گزارش شده است که ویروس کرونا در بین کودکان به طور کمتری دیده شده است. تری لین استیلول، متخصص بیماری های عفونی کودکان در بیمارستان کودکان موت در میشیگان می گوید: ما در حال حاضر 75000 مورد را مشاهده کرده ایم. این احتمال وجود دارد که بسیاری از کودکان دیگر نیز آلوده شوند اما به اندازه ای بیمار نمی شوند که به دنبال درمان پزشکی باشند. همچنین ممکن است برخی از کودکان به هیچ وجه علائمی نداشته باشند.

آیا بیماری کرونا کودکان را تهدید می کند؟

کودی مینسر متخصص بیماری های عفونی و استاده دانشکده پزشکی تاقتز می گوید که تا کنون به نظر می رسد که بیش از 80 درصد از عفونت های ناشی از بیماری کرونا بسیار خفیف بوده اند و شدیدتر از سرماخوردگی نیستند. به نظر می رسد که کودکان نسبت به بزرگرسالان به صورت خفیف تری به این بیماری دچار می شوند.

وی سپس به یافته های مطالعه ای که در JAMA منتشر شده اشاره می کند. محققان ووهان چین، 19 نوزاد بستری را که پس از آلوده شدن اعضای خانواده به کرونا مبتلا شده بودند را شناسایی کردند. سن این نوزادان از 1 ماهگی تا 11 ماهگی متغییر بود. محققان علائم را مستند کردند و دریافتند که چهار کودک علائم تب و سرفه و دو کودم علائم سرفه را دارند. میسنر می گوید که این بیماری بسیار خفیف بود و هیچکدام از نوزادان عوارض شدیدی نداشتند.

تا کنون به نظر می رسد که ویروس جدید کرونا به احتمال زیاد بزرگسالان را آلوده می کند ( به ویژه افرادی که مشلات سلامتی مزمن مانند بیماری های قلبی و تنفسی دارند)، کسانی که در چین بر اساس بیماری کرونا درگذشتند متوسط سن 70 سال را داشته اند. گروه دیگری از مسئولین بهداشت عمومی در هنگام شیوع بیماری کرونا نگران زنان باردار هستند اما تا کنون هیچ مدرکی مبنی بر این که زمان از عوارض شدیدتری رنج خواهند برد وجود ندارد.

مطالعه ای که در The Lancet منتشر شده بود زنانی که در سه ماهه سوم بارداری خود بودند را ردیابی کرد. همه انها در بیمارستان زونگنان دانشگاه ووهان چین بستری شده بودند و نتایج آزمایش همه آنها مثبت اعلام شده بود. همه این زنلن به بخش C بیمارستان تحویل داده شده بودند و هیچ یک از زنان دچار بیماری شدید نبود و یا فوت نکردند. همه نوزادانی که این زنان به دنیا آوردند از سلامت نسبتا خوبی برخوردار بودند.

محققان برای بررسی اینکه آیا ویروس به نوزادان منتقل شده است یا نه، نمونه هایی از مایع آمنیوتیک، خون بند ناف و شیر مادر را گرفتند. سالی پرمار استاد کودکان و ایمنی شناسی در دانشگاه پزشکی دوک می گوید که در بافت ها و مایعات نمونه برداری شده ویروس کرونا را پیدا نکردند. اما وی می گوید که ادامه مطاله و بررسی این ویروس جدید بسیار مهم است.

از بعضی جهات کاملا تعجب آور نیست که موارد زیادی از ویروس کرونا در بین خردسالان گزارش نشده است چونکه بیماری سارسی هم بیشتر برای بزرگسالان گزارش شد تا کودکان. بنابراین ممکن است شباهت هایی بین این دو بیماری وجود داشته باشد.

هنوز مشخص نشده که چرا کودکان خردسال ممکن است کمتر آسیب ببینند ولی باز هم باید از مادرانشان محافظت شود. در همین حال کودکان به طور قطع تحت تاثیر فصل آنفولانزا قرار دارند. تا کنون در امسال تقریبا 100 کودک در اثر بیماری آنفولانزا در ایالات متحده جان خود را از دست داده اند و در یک سال گذشته اکثر مرگ و میرهایی که در کودکان رخ داده است به این دلیل بوده که واکسن آنفولانزا را دریافت نکرده اند.

آیا مادران شیرده در معرض این بیماری قرار دارند؟

در حال حاضر اخباری که در مورد کرونا منتشر می شود در حال تغییر است. انجمن ها و مراکز بهداشت هر روز توصیه هایی در مورد پیشگیری از بیماری کرونا منتشر می کنند. مرکز La Leche League International که همیشه به اهمیت شیردهی در خانواده ها تاکید دارد اشاره می کند که در اکثر مواقع که نوزدان در شرایطی قرار دارند که والدین یا سایر اعضای خانواده آنها دچار یک بیماری عفونی شده اند، سالم می مانند. یک تحقیق در حال توسعه وجود دارد که نشان می دهد نوزادان از پروتئین های ایمونولوژیک کتعدد و متنوع از جمله آنتی بادهای موجود در شیر بهره مند می شوند.

افرادی که قبل از زایمان بیمار شده اند و بعد از آن شیردهی را شروع می کنند آنتی بادها و سایر فاکتورهایی که برای ایمنی بدن مهم هستند را در شیر خود تولید می کنند و از نوزادان شیرخور مجافظت می کنند و ایمنی بدن نوزادان خود را تقویت می کنند. در این زمان، فاکتورهای ایمونولوژیک به بدن نوزادان کمک می کند تا در مواجهه با بیماری ها و عفونت ها به صورت موثرتری عمل کننید. پیروی از دستورالعمل های بهداشتی خوب نیز به کاهش انتقال ویروس کرونا کمک خواهد کرد.

پوشیدن ماسک و شستن دست ها

اگر مادر شیردهی بیمار شود، مهم است که فورا شیر را قطع نکند. کودک قبلا توسط مادر و خانواده در معرض ویروس قرار گرفته و از ادامه تغذیه خود از شیر مادر سود خواهد برد. اختلال در شیردهی می تواند مشکلات متعددی را به وجود بیاورد:

• ترومای عاطفی برای کودکان و نوزادان خردسال
• امتناع از گرفتن سینه توسط شیرخوار به علت عادت کردن به شیشه شیر
• کاهش شیر مادر
• کاهش ایمنی بدن کودک به علت عدم تغذیه از شیر مادر
• افزایش خطر ابتلا نوزاد به بیماری ها به علت استفاده نکردن از شیر مادر

نکته آخر از اهمیت زیادی برخوردار است. وقتی که هر یک از اعضای خانواده در معرض بیماری قرار می گیرند نوزاد هم در معرض این خطر قرار می گیرد از این رو، هر گونه وقفه و اخلال در شیردهی ممکن است خطر ابتلای نوزاد به بیماری را افزایش دهد. پیروی از شیوه های بهداشتی خوب مانند شستشوی کامل دست ها و پوشیدن ماسک برای جلوگیری از شیوع ویروس برای هر فردی لازم است. در صورتی که مادر به بیماری کرونا دچار شده باشد با پوشیدن ماسک و شستن دست ها می توان خطر انتقال بیماری را تا حدی کاهش داد.

نحوه مقابله با اضطراب جدایی (15 نکته برای پرستاران کودک)

پرستار کودک و اضطراب جدایی :هنگامی که والدین خانه را ترک می کنند، ممکن است برای کودکانی که از آنان پرستاری می کنید، یک تجربه ناخوشایند و دلخراش باشد، به خصوص اگر قبلاً آنها تجربه ماندن در کنار یک پرستار کودک را نداشته باشد. دانستن نحوه برخورد موثر با اضطراب جدایی در کودکان به شما کمک می کند تا از ایجاد استرس و گریه زیاد کودک جلوگیری کنید.

چگونه پرستار کودک می تواند اضطراب جدایی در کودکان را کاهش دهد؟ بگذارید قبل از اینکه والدین خانه را ترک کنند، کودکان با آنها خداحافظی کنند، اما خیلی طول نکشد. سعی کنید زمانی که والدین در حال ترک منزل هستند، حواس کودکان را با اسباب بازی های مورد علاقه آنها پرت کنید تا از ناراحتی بیشتر آنها جلوگیری کنید. با آنها همدردی کنید، آرامش خود را حفظ کنید. بدون اینکه در مورد مادر یا پدر او صحبت کنید، حواس آنها را پرت کنید.

در این مقاله به شما خواهیم آموخت که اضطراب جدایی چیست، چگونه به نظر می رسد و نحوه به حداقل رساندن تاثیرات آن در هنگام پرستاری از کودک را یاد خواهید گرفت.

اضطراب جدایی چیست؟

اضطراب جدایی، واکنشی است که ممکن است کودکان هنگام جدا شدن از والدین، مراقبان، خواهران و برادران یا هر شخص دیگری در زندگی خود که وابستگی شدید عاطفی نسبت به آنها داشته باشند، از خود نشان خواهند داد. در واقع، زمان یا دلیل جدایی برای آنها هیچ فرقی ندارد. کودک تنها با این واقعیت روبرو شده است که کسی را که وابستگی شدیدی به او دارد، در حال جدا شدن از او می باشد. و اگر شما نیز مدت زمان طولانی را با یک کودک خاص سپری کنید، در زمان رفتن شما، حتی ممکن است اضطراب جدایی از شما را نیز تجربه کنند.

در واقع، طبیعی است که کودکان خردسال تا حدود سن 6 سالگی، هنگام خداحافظی با والدینشان، دچار اضطراب شوند. بنابراین بسته به سن کودکانی که در حال پرستاری از آنها هستید، اگر در زمان جدایی از والدین شروع به پرخاشگری و گریه کردند تعجب نکنید.

اضطراب جدایی بخشی کاملاً طبیعی و جدایی ناپذیر از رشد کودک می باشد. مطمئناً در گذشته، اگر کودکان نسبت به ترک والدین خود بی تفاوت بودند، برای بقای خود آنها، زیاد خوب نبود!

اضطراب جدایی در کودکان، در سنین مختلف و به روش های مختلفی خود را نشان خواهد داد. میزان شدت اضطراب جدایی، از کودکی به کودک دیگر متفاوت خواهد بود.

چگونه پرستاران کودک می توانند اضطراب جدایی در کودکان را کاهش دهند؟

تماشای کودک در حال گریه و پرخاشگری به دلیل اضطراب جدایی می تواند یک تجربه آزار دهنده برای والدین و پرستاران کودک باشد. اما مراحلی وجود دارد که می توانید برای به حداقل رساندن تاثیر ترک والدین استفاده کنید.

شما ممکن است قادر به متوقف کردن گریه کودک نباشید. اما امیدواریم که بتوانید با استفاده از این نکات مدت زمان و شدت واکنش کودک را کاهش دهید.

اجازه دهید کودک با والدین خود خداحافظی کند(نحوه مقابله پرستار کودک با اضطراب جدایی)

همیشه به کودک فرصتی دهید تا هنگام رهسپار شدن والدین با آنها ارتباط برقرار کنند. بگذارید والدین کودک خود را در آغوش بگیرد، خداحافظی سریع کنند و سپس در کنار کودک بایستید تا خداحافظی کند و در حالی که والدین از کودک جدا می شوند، برای آنها بوسه بفرستند.

بعضی اوقات والدین برای کاهش تاثیر اضطراب جدایی، سعی می کنند به فرزند خود اعتنا نکنند. اما ممکن است بی توجهی والدین نسبت به احساس آنها، اوضاع را بدتر کند. با این روش، کودکان ممکن است چون از رفتن آنها اطلاع ندارند، مدت کوتاهی پس از ترک والدین آرام باشند، اما به محض این که متوجه شوند که والدینشان رفته اند، عصبانی شده و شروع به پرخاشگری می کنند.

شما نباید کودکان را با این ایده آمده کنید که والدین آنها هر لحظه ممکن است ناگهان و بی خبر آنها را ترک کنند. هر وقت والدین کودک از جلوی چشم آنها دور شوند، می تواند در آینده اضطراب بیشتری را در آنها ایجاد کند.

اجازه ندهید که خداحافظی کودک با والدین خیلی طولانی شود!

پرستار کودک و اضطراب جدایی :دادن فرصت به والدین و کودکان برای خداحافظی، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اما هنگامی که این اتفاق می افتد و والدین شروع به ترک منزل میکنند، اجازه ندهید خداحافظی آنها زیاد طول بکشد یا برای خداحافظی بیشتر بازگردند.

والدین هنگام ترک منزل، احساس بدی خواهند داشت و فرزندشان شروع به گریه می کند. بنابراین ممکن است وسوسه شوند تا یکبار دیگر قبل از رفتن برگردند تا کودک خود را در آغوش گرفته یا بوس کنند. با این کار، فقط روند جدایی را طولانی تر خواهد شد و استرس بیشتری در کودک ایجاد می شود. با اجازه دادن به والدین برای برگشتن وقتی فرزندشان گریه می کند، کودکان تشویق می شوند تا بیشتر گریه کنند و والدین را وادار کنند به مدت طولانی تری در کنار آنها بمانند.

بنابراین، با وجود سختی که دارد، از قبل با والدین صحبت کنید و از آنها بخواهید که زمانی که از کودک دور می شوند یا در را می بندند، دیگر برنگردند. به آنها اطمینان دهید که شما این وضعیت را کنترل خواهید کرد و در عرض چند دقیقه کودک را با فعالیت های مختلف سرگرم خواهید کرد.

والدین قبل از ترک منزل، وقت بیشتری را به کودک خود اختصاص دهند

آنچه ممکن است باعث ایجاد استرس بیشترِ کودک در زمان خداحافظی والدین می باشد، در صورتی است که والدین عجله داشته باشند. اگر والدین به دلیل اینکه تاکسی منتظر آنهاست و یا در زمان مشخصی برای صرف شام میز رزرو کرده اند، سراسیمه و با عجله منزل را ترک کنند، ممکن است آشفته به نظر برسند و تمام توجه خود را نسبت به خداحافظی از فرزندشان نشان ندهند. این امر می تواند باعث ایجاد اضطراب در کودکان شود.

قبل از ترک والدین، از آنها بپرسید که آیا می توانند زمان بیشتری را به کودک اختصاص دهند یا خیر. به این ترتیب، به جای اینکه به محض ورود شما والدین با عجله منزل را ترک کنند، کودکان حدود ده دقیقه فرصت دارند تا در کنار والدین خود بمانند و با فعالیت های مختلف سرگرم شوند.

اطمینان حاصل کنید که اگر کودک هنوز بیدار است، در پایان کار پرستاری از کودک، چند دقیقه از وقت خود را برای خداحافظی با او اختصاص دهید.

اضطراب جدایی کودک را دلیلی بر رنجیده خاطر شدن از او قرار ندهید.

اگر کودکی به دلیل اضطراب جدایی از والدین خود گریه می کند، به این دلیل است که دلتنگ والدین خود می شود. اما این بدان معنا نیست که شما به عنوان پرستار کودک کار اشتباهی انجام داده اید.

بدیهی به نظر می رسد، اما در آن لحظه ممکن است به خاطر آوردن آن برای کودک کمی دشوار باشد، به ویژه اگر کودکی که در حال پرستاری از او هستید، به عنوان راهی برای ابراز نارضایتی خود از شما شروع به پرخاشگری می کند.

فقط سعی کنید به حل و فصل این مس?له بپردازید. بدانید که اکثر بچه ها ظرف 15 دقیقه مشکلات خود را فراموش خواهند کرد. سعی کنید حالت دفاعی به خود نگیرید و یا در حین پرخاشگری کودک، حرف های او را به دل نگیرید.

 مثبت باشید و آرامش خود را حفظ کنید(نحوه مقابله پرستار کودک با اضطراب جدایی)

کودکی که در حال پرستاری از او هستید ، ممکن است برای درک کلمات شما خیلی کوچک باشد. اما زمانی که سخن از درک احساسات افراد اطراف آنها به میان می آید، غریزه بسیار خوبی دارند. هر گونه رفتار منفی یا اضطراب طرف مقابل برای آنها کاملاً آشکار خواهد بود.

با والدین کودک ارتباط برقرار کنید تا اطمینان حاصل کنید که زمان خداحافظی رسید، هر دوی شما تا حد امکان شاد و آرام باشید. آنها ممکن است نگران این باشند که فرزند خود را با پرستار کودک به مدت چند ساعت تنها بگذرانند، اما آنها باید تمام تلاش خود را بکنند تا کودک احساس نگرانی را در چهره والدین خود نبیند. هر گونه نگرانی و اضطراب در والدین به کودک انتقال می یابد و روند جدایی را سخت تر می کند.

تلاش برای نشان دادن شجاعت خود با وجود ترس و دلهره ای که دارید، گفتنش آسان و انجامش دشوار است و ممکن است برخی والدین طاقت نیاورند و نتوانند فرزندشان را برای اولین بار تنها بگذارند. اما اگر آنها بتوانند تا بعد از بستن درب تحمل کرده و چهره نگران خود را نشان ندهند، این روند هم برای کودک و هم برای شما راحت تر خواهد بود.

یکی از نحوه های مقابله پرستار کودک با اضطراب جدایی حواس کودکان را پرت کنید.

هنگامی که والدین کودک در حال آماده شدن برای ترک منزل هستند، شما باید یک اسباب بازی یا فعالیت دیگری را از قبل آماده داشته باشید تا حواس آنها را پرت کنید.

برای نوزادان، می توانید از پستانک یا پتوی مورد علاقه آنها استفاده کنید. برای بچه های بزرگتر، می توانید اسباب بازی مورد علاقه او را به او بدهید تا با آن بازی کند. شما همچنین می توانید غذا های سالم مورد علاقه آنها را به عنوان یک عامل پرت کننده حواس به هنگام ترک والدینشان به آنها ارا?ه دهید. هر کاری که به شما کمک کند تمرکز و توجه آنها را به چیز دیگری معطوف کنید، به شما در پرت کردن حواس آنها از ترک والدین کمک بزرگی خواهد کرد.

با وجود انواع حواس پرتی ها، کودکان حتی ممکن است هنوز هم گریه کنند. اما به احتمال زیاد آنها برای یک دوره بسیار کوتاهتر ناراحت خواهند شد.

تنها نکته ای که باید به آن توجه داشته باشید این است که شما ممکن است وابستگی زیادی نسبت به یک اسباب بازی خاص در کودک ایجاد کنید، به طوری که در زمان جدایی از والدین به آن اسباب بازی خاص، نیاز داشته باشد. بنابراین در عوض شاید بهتر باشد با بازی دالی موشه، آواز خواندن برای آنها و یا فعالیتهای دیگری که از آنها لذت می برند، سعی کنید حواس آنها را پرت کنید.

حواس پرتی ها، در صورتی که به طور پیشگیرانه ای قبل از شروع پرخاشگری انجام شود، بهتر خواهد بود. پرت کردن حواس کودکان در وسط پرخاشگری، بسیار دشوارتر از متوقف کردن آن قبل از شروع آن است.

از صحبت کردن درمورد مادر یا پدر کودک در هنگامی که آنها منزل را ترک کرده اند، جلوگیری کنید

پس از فروکش کردن اضطراب اولیه جدایی از والدین، از صحبت کردن در مورد مادر یا پدر با کودک خودداری کنید، مگر اینکه آنها موضوع والدین خود را مطرح کنند.

بدون یادآوری این موضوع که والدین آنها از خانه بیرون رفته اند، ممکن است برخی از احساسات قبلی آنها را برانگیخته کنید. حتی اگر با نیت خوب به آنها اطلاع دهید که پدر و مادر تو به زودی به خانه بر می گردند، معمولاً بهتر است که اصلاً چیزی در این مورد به آنها نگویید.

البته اگر کودکی که از او پرستاری می کنید این سوال را مطرح میکند که والدین او کجا هستند، باید به طور خلاصه به او پاسخ دهید و سپس به فعالیت دیگری مشغول شوید. اما اگر آنها مشغول بازی هستند و از اینکه پدر و مادرشان از خانه بیرون رفته اند، بی خبر هستند به آنها خبر ندهید و احساس اضطراب را در آنها ایجاد نکنید.

اطمینان حاصل کنید که علت گریه کودک چیز دیگری نباشد.

شما ممکن است فکر کنید که علت پرخاشگری کودک، اضطراب جدایی از والدین می باشد. اما فقط به این دلیل که پرخاشگری آنها همزمان با ترک والدین آغاز شده است لزوماً به این معنا نیست که جدایی از والدین علت پرخاشگری آنها می باشد.

ممکن است کودک بدون اینکه متوجه شوید به خود آسیب برساند. شاید سگ خانواده آمده و اسباب بازی را از دست کودک گرفته باشد و شما متوجه نشده باشید. یا ممکن است آنها سعی کنند از زیر کاری که تمایلی به انجام دادن آن ندارند مانند حمام کردن یا رفتن به رختخواب در بروند.

اگر از کودک مراقبت می کنید، اطمینان حاصل کنید که نیازی به تعویض پوشک نداشته باشند و یا گرسنه یا خسته نیستند. غالباً آنها فقط گرسنه هستند و یا می خواهند بخوابند.

اگر کودک به محض ترک والدین شروع به گریه کند، اضطراب جدایی احتمالاً تنها دلیل گریه او می باشد. اما ممکن است علل دیگری نیز برای گریه کودک وجود داشته باشد. بنابراین اگر مدتی به طول انجامید و کودک همچنان گریه می کند، شروع به یافتن دلایل احتمالی دیگر برای گریه و ناراحتی آنها کنید.

لحظه ای را برای جمع و جور کردن افکار خود و تصمیم گیری درست اختصاص دهید

اگر کودکی پس از ترک والدین خود بیش از چند دقیقه گریه و زاری می کند، ممکن است وقتی فکر می کنید هیچ کاری برای آرام کردن آنها از دست شما بر نخواهد آمد، شروع به ناامیدی کنید.

شما نباید کودک را تنها رها کنید، بلکه کنار بکشید و چند نفس عمیق بکشید. دور شدن از این وضعیت برای یک دقیقه یا بیشتر به منظور جمع و جور کردن افکار خود و تصمیم گیری درست، کمک بزرگی به شما خواهد کرد. بگذارید کودک برای مدت کوتاهی گریه کند. در حالی که چند نفس می کشید، در کنار آنها در اتاق بمانید.

از تماس با والدین نترسید

اگر احساس می کنید کاملاً مستاصل و سردرگم شده اید و هر کاری میکنید کودک آرام نمی شود، به عنوان آخرین راه حل میتوانید باید با والدین آنها تماس بگیرید. به خصوص اگر قبلاً بدون هیچ مشکلی از این کودک پرستاری می کردید و به نظر می رسد ممکن است مشکلی پیش آمده باشد. بهتر است که به آنها اطمینان خاطر بدهید و از آنها بپرسید چه کاری از شما میخواهند تا برایشان انجام دهید. یا اگر هنوز هم ادامه به گریه خود ادامه دادند، حتی والدین ممکن است بخواهند به خانه بیایند و اطمینان یابند که هیچ مشکلی برای فرزند آنها بوجود نیامده است.

با کودک همدردی کنید

به کودکانی که از آنها پرستاری می کنید، نشان دهید که احساس آنها را از اینکه والدینشان منزل را ترک کرده اند، درک می کنید. این به آنها نشان می دهد که شما در کنار آنها هستید و به آنها کمک می کنید تا بر ناامیدی خود غلبه کنند.

با آنها صحبت کنید و به آنها بگویید که مشکلی ندارد که دلتنگ والدین خود هستند و به آنها اطمینان دهید که والدینشان نیز آنها را خیلی دوست دارند. درباره همه فعالیتهای سرگرم کننده و لذت بخشی که قرار است در کنار یکدیگر داشته باشید با آنها صحبت کنید و به آنها بگویید که به زودی والدین آنها به خانه بر می گردند.

با نشستن روی زمین در کنار کودکان هنگام صحبت با آنها، ارتباط بیشتری برقرار کنید. به این ترتیب، شما هم سطح آنها خواهید بود و آنها می توانند شما را بیشتر به عنوان یک دوست ببینند و نه کسی که مسئول و ر?یس آنهاست.

ارائه خلاصه ای از برنامه روزانه به کودکان، می تواند به آنها نیز کمک کند. به آنها بگویید که چه برنامه های سرگرم کننده ای برای آنها در نظر گرفته اید، مانند انجام کاردستی، خوردن میان وعده، مطالعه کتاب یا رفتن به زمین بازی.

 از قبل با کودک آشنا شوید(پرستار کودک و اضطراب جدایی)

اگر والدین موافق باشند، آشنا شدن با کودک قبل از اینکه پرستاری از او را به عهده بگیرید، کمک بزرگی به هر دوی شما خواهد کرد.

شما می توانید قبل از شروع شیفت اولین دوره پرستاری از کودک، به منظور آشنایی با کودکان و خانه آنها به منزل آنها بیایید. البته والدین باید هزینه شما را بپردازند. اما بسیاری از آنها تمایل دارند که در حالی که هنوز در خانه هستند، یک شیفت نگهداری از کودک را به صورت آزمایشی انجام دهید، فقط برای اینکه مطمئن شوند همه چیز به خوبی پیش خواهد رفت.

حتی ممکن است آنها از شما بخواهند که یک بار برای صرف شام مهمان آنها باشید، بنابراین کودک به دیدن چهره شما عادت کند و از اینکه شما در خانه آنها هستید احساس راحتی کند.

اگر قادر به تنظیم زمان جداگانه ای برای ملاقات با کودکان نیستید، حداقل ببینید آیا می توانید برنامه ریزی کنید تا 30 دقیقه از وقت خود را برای آشنایی با کودک اختصاص دهید. به این ترتیب، می توانید مدت کوتاهی را به منظور آشنایی با کودک در حضور والدین و برقراری ارتباط با کودک، در کنار کودک سپری کنید. بدین ترتیب زمانی که وقت رفتن والدین فرا می رسد، این امر را برای همگی آسانتر خواهد کرد.

در نگهداری از کودک ثبات و انسجام خود را به طور مداوم حفظ کنید.

کودکان ثبات و انسجام را دوست دارند، بنابراین اگر آنها به طور منظم با یک پرستار روبرو باشند، جدایی را برای آنها کمی آسان تر خواهد کرد تا اینکه به طور مداوم با یک پرستار جدید آشنا شود.

زمانی که این موضوع را با والدین مطرح می کنید، محترمانه رفتار کنید!

اما اگر فرزند آنها با شما احساس راحتی کند، منطقی به نظر می رسد و آنها به احتمال زیاد میخواهند از شما برای تمام نیازهای پرستاری از کودک خود استفاده کنند، این به معنای ساعات کار بیشتر و کار دا?می برای شماست.

یک از روش های پرستار کودک و اضطراب جدایی به کودکان فعالیت هایی را بدهید تا آنها را سرگرم نگه دارید

کودکان نوپا و پیش دبستانی، زمانی که کاری برای انجام دادن داشته باشند بسیار خوب عمل می کنند. این امر به آنها کمک می کند تا حس کنترل بر اوضاع را داشته باشند. بنابراین وقتی از کودکانی در این رده سنی پرستاری می کنید، سعی کنید آنها را مس?ول انتخاب و کمک به تهیه وعده های غذایی خود، آماده کردن وسایل مورد نیاز برای صنایع دستی و آوردن آنها به سر میز یا سایر کارهای کوچک قرار دهید تا ذهن آنها را مشغول نگه دارید.

حتی چیزهای اصولی مانند تشویق به بستن درب در هنگام ترک والدین، می تواند کمک بزرگی به غلبه بر اضطراب جدایی در کودکان کند و همچنین به آنها کمک کند تا احساس استقلال بیشتری داشته باشند.

تفاوت بین اضطراب جدایی عادی و اختلال اضطراب جدایی را بدانید(پرستار کودک و اضطراب جدایی)

اگرچه طبیعی است که اکثر کودکان خردسال در سنین مشخصی احساس اضطراب جدایی داشته باشند، اما شرایط حادتری وجود دارد که ممکن است اختلال اضطراب جدایی را ایجاد کند.

اختلال اضطراب جدایی بسیار کمتر از اضطراب جدایی عادی، متداول است و فقط در حدود 4? از کودکان اتفاق می افتد. اما هنوز هم به حدی رایج است که باید نسبت به آن آگاهی کافی داشته باشید.

اختلال اضطراب جدایی با ترس از طرد شدن همراه می باشد و کودک احساس می کند که واقعاً اتفاق بدی قرار است بیفتد. این ترس می تواند چیزی مثل فکر کردن به اینکه آنها ممکن است گم شوند یا ربوده شوند، یا والدین آنها در حادثه تصادف بمیرند، باشد.

علائم این اختلال، شدیدتر از گریه های معمولی و پرخاشگری همراه با اضطراب جدایی معمولی است. آنها ممکن است مواردی مانند تهوع و استفراغ، تنگی نفس و وحشت زدگی را شامل شوند. کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی نیز ممکن است از خوابیدن به تنهایی ترس داشته باشند و کابوس های مکرر را تجربه کنند، اگرچه این امر، فقط مخصوص کودکان با اضطراب جدایی نیست.

اگر گمان می کنید کودکی که در حال پرستاری از او هستید دچار اختلال اضطراب جدایی می باشد، این واقعاً موضوعی است که باید در مورد آن با والدین کودک صحبت کنید، زیرا این یک مشکلی است که به تنهایی قادر به حل کردن آن نخواهید بود. آنها به احتمال زیاد از قبل نسبت به این موضوع آگاهی دارند زیرا فرزند آنها در گذشته علا?می را از خود نشان داده است.

نحوه مقابله پرستار کودک با اضطراب جدایی

نتیجه

اضطراب جدایی چیزی است که مطمئناً به عنوان یک پرستار کودک با آن مواجه خواهید شد، به خصوص اگر در حال مراقبت از کودکان نو پا یا مهد کودکی هستید. این سنی است که اضطراب جدایی در آن رایج تر است.

تشویق کودکان به خداحافظی با والدین، به کودکان کمک می کند تا با رفتن والدین کنار آیند. شما می توانید سعی کنید حواس آنها را با اسباب بازی یا فعالیت مورد علاقه آنها پرت کنید تا این امر برای آنها کمی آسانتر شود و همچنین به آنها وظایف مختلفی را محول کنید تا احساس استقلال بیشتری داشته باشند.

اگر کودکی که پرستاری از او را بر عهده گرفته اید، پس از ترک والدین خود با اضطراب جدایی دست و پنجه نرم می کند، آرامش خود را حفظ کنید و سعی کنید با آنها همدلی کنید. به آنها بگویید که احساسی که دارند واقعی است و آنها را درک می کنید، اما به آنها بگویید که والدینشان به زودی به خانه برمی گردند، و شما در عین حال برای آنها سرگرمی های زیادی در نظر گرفته اید.

https://shekoufaei.com/weblog/training/babysitter/how-to-deal-with-separation-anxiety/