کمکهای پرستار به کودک براى داشتن رفتار مناسب
•
کمکهای پرستار به کودک براى داشتن رفتار مناسب
پرستار کودک و کمکهای پرستار به کودک براى داشتن رفتار مناسب :یکى از معمولیترین چالشهایى که پرستار کودک با آن مواجه مى شود رسیدگى به رفتارهاى نامناسب است. این رفتارها، گاهى اوقات، به نوعى از همه بچه ها سر مى زند. کودکان غالبا نیاز به کمک دارند تا کنترل بر رفتار و ابراز احساسات و منظورشان را یاد بگیرند. یکى از مسئولیتهاى شما به عنوان پرستار کودک تلاش در جهت جلوگیرى از این رفتارها و برخورد مناسب با آنهاست.
بچه ها به دلائل متعددى بدرفتارى مى کنند. برخى از رایجترین آنها به شرح زیر هستند:
- تقلید از رفتار والدین، خواهران و برادران و نیز دوستان
- احساس حسادت یا رقابت با یکى از خواهران یا برادران
- به چالش کشیدن محدودیتها
- اثبات و دفاع از استقلال خود
- خستگى، نا امیدى، گرسنگى یا ترس
- نیاز به توجه
- خستگى و کسالت روحى
- تکرار رفتارى که قبلا بابت آن تحسین شده یا امتیاز گرفته اند
یکی از رفتار های پرستار کودک و کمکهای پرستار به کودک تشویق کردن رفتار مثبت کودک
غالبا شما مى توانید با برنامه ریزى قبلى و استفاده از بازخورد مثبت و پیش قدم شدن، رفتارهاى مثبت کودکان را تشویق و از بدرفتارى آنها پیشگیرى کنید. در اینجا چند نکته ویژه ارائه مى شوند که شما مى توانید از آنها براى ارتقاء رفتار مثبت در کودکان استفاده کنید:
- به بچه ها نشان دهید که متوجه رفتار خوبشان هستید. آنهابه تقویت مثبت و تأیید از جانب شما به خوبى واکنش نشان مى دهند.
- از همان ابتدا که کار پرستارى را شروع مى کنید، قوانین، مرزها و محدودیتها را مشخص نمایید. اگر بچه ها پیشاپیش از مرزها و انتظارات شما آگاه باشند، زیاد نگران و ناراحت نمى شوند.
- انتظارات خود را از ابتدا مطرح کنید.
- قوانین اضافه یا غیر ضرورى براى بچه ها تعیین نکنید.
-
انتظارات شما باید واقعى و مناسب سن آنهاباشد. بچه ها به هر حال بچه هستند.
- پیشاپیش یک برنامه زمانى تهیه کنید به طوریکه انعطاف پذیر باشد و بتوانید گاهى فعالیتهاى فیزیکى بچه ها را جایگزین رفتارهاى آرام و بى سر و صدایشان کنید (و برعکس).
- تا جاى ممکن برنامه ها و روند فعالیتهاى روزمره را دنبال کنید. براى مثال، شام را در زمان مقرر به بچه ها بدهید، ازآنها بخواهید تکالیف و کارهاى معمولشان را انجام دهند و اجازه دهید تا پس از اتمام تکالیفشان مشغول بازیهاى ویدئویى یا کامپیوترى شوند، البته اگر همیشه این کارها را طبق دستور العمل والدین انجام مى دهند.
- چیزهایى را که نباید در دسترسشان باشند یا برایشان محدودیتى اعمال شده است، در دسترس و جلوى چشمشان نگذارید.
-
منصف باشید. بین بچه ها تبعیض قائل نشوید.
- اگر قرار است تغییرى در فعالیتى ایجاد شود، پیشاپیش آنهارا مطلع کنید. پذیرش اینگونه تغییرات براى بسیارى از بچه ها دشوار است، بالاخص اگر مواردى باشند که خوشایندشان نیستند. براى مثال، اگر وقت خواب نزدیک است، به آنها بگویید: ”پانزده دقیقه دیگر، وقت خواب است.“
- سعى کنید شرایط را براى آنهاخوشایند کنید. مثبت و مشوق باشید. بچه ها رفتار شما را دنبال مى کنند.
اصلاح رفتار بد کودک بدون انتقاد و ایراد
وقتى بچه ها مرتکب رفتار نامناسبى می شوند، تردید نداشته باشید که مى دانند شما از آن رفتار ناراحت مى شوید و نه از خود بچه ها. آنها باید بدانند که تحت هر شرایطى دوستشان دارید حتى اگر رفتار خوبى نداشته باشند. وقتى به یک رفتار بد واکنش نشان مى دهید، بازخورد مثبتى داشته باشید و محترمانه و به شکلى مثبت از آنها بخواهید تا دست از آن رفتار برداشته یا اصلاحش کنند. پرستار کودک هرگز و هرگز نباید بچه را تکان دهد، او را بزند، تنبیه کند، در اتاقى حبس کند یا مسخره کند.
هنگام بد رفتارى کودک، شما به عنوان پرستارش، سه گزینه دارید:
- هیچ کارى نکنید
- چیزى بگویید
- از لحاظ فیزیکى کارى انجام دهید
هر یک از این سه گزینه در موقعیتهاى گوناگون بهترین نتیجه را در بر دارند.
هیچ کارى نکنید. رفتار بد کودک را ندیده بگیرید البته اگر این چشم پوشی خطرى به همراه نداشته باشد. این کار زمانى مناسب است که کودک مى خواهد توجه شما را بخود جلب کند. براى مثال، اگر با جیغ و گریه و فریاد قشقرق به راه می اندازد اما به خودش آسیبى نمى رساند، نادیده اش بگیرید.
چیزى بگویید. به او بگویید چه کارى را انجام دهد و چه کارى را انجام ندهد. این کار بیشترین مشکلات رایج در امر پرستاری از کودک را برطرف مى کند.
- آرام و خونسرد باشید و تن صدایتان هم خنثى باشد حتى اگر کودک در حال جیغ کشیدن است. داد زدن شما فقط شرایط را بدتر مى کند.
- به کودک توضیح دهید که چرا رفتارش نامناسب است.
- یک جایگزین مناسب پیشنهاد کنید. اگر کودک واقعا مى خواد مشغول بازى ویدئویى شود اما اجازه ندارد، به او پیشنهاد یک بازى دیگر بدهید.
- از عبارت ”وقتى … آن وقت“ استفاده کنید. براى مثال، ”وقتى اسباب بازیهایت را جمع کردى، آن وقت مى توانى کتاب بخوانى.“
از لحاظ فیزیکى کارى انجام دهید.
عملى انجام دهید که رفتار بد کودک را متوقف کند.
- اگر بچه در حال صدمه زدن به بدن خودش یا دیگران است، بیدرنگ او را متوقف کنید. اگر سعى دارد شما را بزند، با ملایمت اما قاطعانه دستش را بگیرید و بگویید: “اجازه نمى دهم من را بزنى. اگر از دستم عصبانى هستى، حرف بزن و بگو.”
- تغییر مکان دهید. براى مثال، اگر کودک گریه مى کند و مى گوید که نمى تواند با تخته اسکیتش بازى کند، سعى کنید او را به داخل خانه بیاورید.
- از لحاظ فیزیکى، موقعیت را تغییر دهید. اگر بچه مى خواهد اسباب بازى پرت کند، آن را برداشته و از محل خارج کنید. حواس او را به یک اسباب بازى یا چیزى دیگر جلب کنید (بالاخص نوپایان).
پیامدها رفتار های پرستار کودک و کمکهای پرستار به کودک
اقدام به کارهاى مناسب براى تقویت رفتار مثبت و نیز اقدام در برابر بد رفتارى کودکان، در بیشتر موقعیتها مؤثر هستند. گاهى اوقات شما باید از پیامدها استفاده کنید تا مطمئن شوید که بچه ها از قوانین پیروى مى کنند. در بیشتر موارد، هنگام مصاحبه با والدین در مى یابید که باید از چه پیامدهایى استفاده کنید. در برخى موارد، ممکن است خود شما متوجه شوید که استفاده از چه پیامدى براى اعمال قوانین مؤثر است:
به طور کلى، پیامدها باید به ترتیب زیر مورد استفاده قرار بگیرند:
پیامدهاى طبیعى
پیامدهاى طبیعى، نتایج طبیعى یک عمل هستند. براى مثال، به کودک کمى کیک داده اید و به او گفته اید: “پشت میز بنشین و کیک را بخور وگرنه روى زمین مى افتد و گربه آن را خواهد خورد و دیگر کیک نداری.” اگر کودک میز را ترک کند و کیک روى زمین بیفتد، پیامد طبیعى این است که گربه اش کیک را مى خورد. در صورتى از پیامدهاى طبیعى استفاده کنید که بیخطر باشند و مطمئن هستید که بچه ها پیشاپیش از آنها آگاه هستند.
پیامدهاى منطقى
پیامدهاى منطقى نتایجى هستند که ارتباطى تنگاتنگ با یک عمل دارند. براى مثال، خواهر بزرگتر بلوک هاى خانه سازى برادر کوچکش را که در حال بازى با آنها است به هم مى ریزد و بازى او را خراب مى کند. از او بخواهید که به برادرش کمک کند تا دوباره خانه را بسازد. استفاده از این نوع پیامد فقط زمانى مؤثر است که نوعى بد رفتارى رخ داده باشد.
محروم سازى
محروم سازى براى بچه هاى مدرسه اى یا پیش دبستانى کارآیى دارد نه براى نوپایان. کودک قانونى را که برایش توضیح داده اید زیر پا مى گذارد. به او اجازه ندهید کارى را که دوست دارد انجام دهد، کارى مثل تماشاى تلوزیون یا بازیهاى ویدئویى.
ایجاد وقفه
ایجاد وقفه پیامدى است با این معنا: کودک را از یک موقعیت خارج کرده و او را براى مدتى کوتاه در یک مکان ساکت قرار دهید. مکانى را انتخاب کنید که مطمئن هستید مى توانید از آنجا و در تمام اوقات او را ببینید یا صدایش را بشنوید. این روش براى نوپایانِ تقریبا بزرگتر و پیش دبستانى هاى بسیار شلوغ و سرشار از شیطنت مؤثر است اما نباید به شکلى مفرط از آن استفاده کنید. به ازاى هر یک سال از سن کودک، یک دقیقه او را در یک مکان آرام قرار دهید. براى مثال، یک کودک چهار ساله باید چهار دقیقه در یک جاى آرام بماند و نه بیشتر.
کج خلقى
کج خلقى نوعى طوفان ناگهانى رفتارى است: ناله کردن، گریه کردن، جیغ زدن، لگد زدن، مشت زدن و حبس کردن نفس. این نوع از رفتارها در کودکان پیش دبستانى و نوپایان متداول است زیرا مى خواهند کنترل زندگى خود را در دست بگیرند. بچه ها در این سن از مهارتهاى گفتارى براى بیان احساسات خود برخوردار نیستند و حس نا امیدى یا خشم خود را با کج خلقى نشان مى دهند. هنگامى که کودک خسته، گرسنه یا ناراحت است و تلاش دارد تا توجه شما را به خود جلب کند از کج خلقى بهره مى برد.
هرگز کودکان را تکان ندهید!(پرستار کودک و کمکهای پرستار به کودک )
تکان دادن شدید بچه ها در هنگام خشم یا ناراحتى مى تواند موجب آسیبهاى بسیار جدى یا مرگ آنها بشود. براى مثال، سر شیر خوارگان سنگین اما ماهیچه هاى گردنشان ضعیف است. اگر او را با شدت تکان دهید، سر به جلو و عقب حرکت کرده و آسیبهایى جبران ناپذیر مى بیند.تکان دادن بچه ها منجر به مشکلاتى از قبیل آسیبهاى مغزى تا مرگ مى شود. به یاد داشته باشید که میزان خشم یا ناراحتى شما هر چه که باشد حق ندارید کودک یا طفل شیر خوار را تکان دهید.
راههایى براى پیشگیرى از کج خلقى بچه ها و پرستار کودک و کمکهای پرستار به کودک
- انعطاف پذیر باشید.
- به بچه هایى که پرستاریشان به عهده شماست توجه مثبت داشته باشید.
- مطمئن شوید که به حد کافى بازى مى کنند و فعالیت فیزیکى دارند.
- نگذارید تا بیش از حد گرسنه یا خسته شوند.
-
به آنها کمک کنید تا مدیریت خشمشان را یاد بگیرند.
- به آنها اجازه دهید تا انتخاب کنند و کنترل انتخابشان را تا حدى در اختیار داشته باشند.
- قبل از اینکه کج خلقیشان به بالاترین حد برسد، با انجام کارى حواسشان را پرت کنید.
- قوانین اصولى و واضحى را مشخص و از آنها پیروى کنید. بچه ها این امر را مى فهمند.
- اشیاء یا وسائل ممنوع را از دید آنها پنهان کنید تا در حین بدخلقى آسیبى به خودشان نرسانند.
- اسباب بازى یا بازى هاى بچه ها باید مناسب سنشان باشد.
کارهایى که پرستار کودک مى تواند هنگام بروز کج خلقى کودکان انجام دهد:
- خونسردى خود را حفظ کنید. بچه ها حفظ خونسردى را از شما یاد مى گیرند.
- هر جا که ممکن است، بدخلقى آنها را نادیده بگیرید. مراقب باشید که به خودشان یا دیگران آسیبى نرسانند.
- به صحبت کودکان گوشدهید و سعى کنید بفهمید که علت ناراحتیشان چیست.
- تشویقشان کنید تا احساسات خود را به زبان بیاورند.
-
به وضوح و با حفظ آرامش، قوانین را اجرا کنید.
- به آنهااجازه دهید تا بین دو گزینه، دست به انتخاب بزنند.
- در زمان کج خلقی، وقفه اى ایجاد کنید. براى مثال همراه با کودک مشغول فعالیتى دیگر شوید یا به محلى دیگر بروید.
- در صورت لزوم، کودک را به جاى دیگرى منتقل کنید و براى چند دقیقه (مطابق با سن) او را تنها بگذارید اما کاملا مراقبش باشید.
پس از اتمام کج خلقى، کودک را بابت کنترل احساساتش تشویق و تحسین کنید. شما به عنوان پرستار کودک باید درک کنید که بچه ها مجاز به ابراز احساساتشان هستند، حتى خشم، اما بدخلقىِ ناشى از خشم براى خودِ کودکان مفید نیست. احساسات قوى دلیل خوبى براى بد رفتارى نیستند.
پرستار کودک و کمکهای پرستار به کودک
وقتى بچه هاى بزرگتر خشمگین هستند، در را به هم مى کوبند یا به آن لگد مى زنند. بچه هاى دبستانى آنقدر بزرگ هستند که منظورشان را با بدخلقى بیان نکنند. اگر یک کودک دبستانى دچار کج خلقى شد، به او زمان بدهید تا خودش را کنترل کند و سپس تلاش کنید تا بفهمید چرا احساس کرده است که بدخلقیش کار درستى بوده است.
درباره بد خلقى کودکى که به مدرسه مى رود گزارشى تهیه کنید و هنگام بازگشت والدینش آن را در اختیارشان بگذارید.
شرکت خدماتی مراقبتی شکوفایی با دو شعبه در شیراز - ارائه کلیه خدمات نظافتی و پرستاری در تمامی مناطق شهر شیراز
آدرس سایت شرکت خدماتی مراقبتی شکوفایی شیراز : www.shekoufaei.com